O filme Cubanas: Mujeres en Revolución vai ser presentado en Vigo venres 25 de outubro no café Uf, rúa Pracer 19. O novo título da documentalista e fotógrafa Maria Torrellas foi noticia no Festival Internacional de Documentales Santiago Álvarez, de Santiago de Cuba, e relata o protagonismo esencial da muller contra a dictadura e na construción da Revolución a partir do 59. As imaxes de Maria Torrellas contan como as figuras heroicas de Haydée Santamaría, Vilma Espín e Celia Sánchez reviven no labor diario da muller cubana en todos os banzos do modélico ensino cubano, na política, a medicina, a investigación, a arte ou as brigadas internacionalistas. Na produción de Resumen Latinoamericano, as protagonistas son obreiras, científicas, activistas LGBTI, doutoras, mestras, estudantes e artistas, continuadoras da obra iniciada coa alfabetización nos 60 e soporte da diaria defensa colectiva de Cuba fronte o bloqueo e a mentira servida por unha información tóxica que se anuncia como voz da liberdade.
Maria Torrellas foi distinguida polo seu traballo no “Festival Internacional de Documentales Santiago Álvarez”, de Santiago de Cuba.
A autora de Cubanas: Mujeres en Revolución di que no seu devezo por reunir representantes de todos os níveis de traballo na Revolución, atopou heroinas anónimas comovedoras, asi como mulleres revolucionarias recoñecidas e admiradas en toda Cuba mália seren ignoradas no resto do mundo, mesmo na solidariedade. “Temos que seguir na loita como din as entrevistadas –comenta Marta Torrella- e compre comprometer a máis persoas na batalla da diversidade sexual, contra os estereotipos e as violencias psicolóxicas de xénero, resistentes no sexismo cultural de Cuba. Outro reto importante é que as novas xeneración se sentan identificadas coa Federación de Mujeres Cubanas e que consideren súa esa instancia colectiva. Como di Aurora Feliú, non podemos pensar que a obra está rematada. Temos que seguir loitando pola veradeira igualdade”.
A presentación de Cubanas: Mujeres en Revolución foi convocada pola Marcha Mundial das Mulleres e a Asociación de Amizade Galego-Cubana Francisco Villamil e dará comezo ás 20,00
O pasado 23 de marzo celebrouse en Vigo unha charla organizada por unha comisión no marco da campaña “Mans fóra de Venezuela”, que pretendía denunciar a manipulación informativa e a intervención de EUA na vida dese país. Participaban o cónsul da República Bolivariana e Agustín Otxotorena, empresario vasco con presenza naquel país dende hai ben de anos.
Transcorrido un breve tempo e, dun xeito organizado, un grupo de provocador@s comezaron a berrar, ameazar e facer acenos agresivos coa intención nidia de rebentar o acto. A reacción maioritaria e pacífica do público fixo que tiveran que abandonar a sala. Pouco despois apareceu a policía, acompañada coa que aparentaba ser a xefa do grupo provocador, quen arbitrariamente sinalou a catro persoas de entre o público, ás que a policía tomoulles os datos coma supostas responsábeis dun comportamento violento que de ningún xeito existiu, tal como poden acreditar todas as persoas asistentes. Meses despois, esas persoas recibiron unha notificación xudicial de que estaban acusadas de agresións.
Esta campaña quere contribuír a conseguir que a verdade dos feitos saia á luz, denunciar a provocación e, ao tempo, sufragar os gastos de defensa xurídica das vítimas da acusación.
Quen queira solidariamente axudar a afrontar os custos do xuizo ao que se enfrontan estes compañeir@s ( avogados, procuradores..) pode facer a súa achega no número de conta ES67 2080 5000 6730 4019 4383 indicando no asunto AXUDA SOLIDARIA PARA O XUIZO. (A titularidade da conta corresponde á Asociación de Amizade Galego-cubana Francisco Villamil)
Cuba denunciou na ONU a riada de medidas criminais e arbitrarias do goberno dos EUA para bloquear o abastecemento de combustibel mediante ameazas e chantaxe ás empresas petroleiras, aos gobernos que abandeiran os barcos e as navieiras e e empresas de seguros. Bruno Rodriguez Parrilla, ministro de Estado, explicou na Asemblea da ONU que como consecuencia deste cerco, Cuba ten graves problemas de recursos enerxéticos que só pode paliar mediante medidas temporais de emerxencia.
Dixo o ministro que só un pais organizado, unido, solidario como Cuba, resolto a defender a ferro e fouce a súa independencia e o seu exemplar nível de convivencia en paz, pode aturar un degrao tan intenso e perverso de agresión exterior como o lanzado polo goberno dos EUA dende hai un ano pois, con ser un arma homicida, non atinxiria a infamia actual de non estar multiplicado polas medidas de caza e embargo dos sistemas de pago internacional do goberno cubano que atinxe mesmo a poboación cubana con residencia nos EUA.
Recordou que a estratexia do imperialismo contra Cuba segue a ser o infame memorando de Lester Mallory, vice-ministro de Estado do goberno de Dwight Eisenhower. Mallory recomendaba cercar por fame a Cuba, tendo en conta que pagar un candidato mercenario dos intereses dos EUA non resultaria porque toda a illa estaba co goberno revolucionario. O seu consello, que foi posto en prática, era provocar fame e desesperación no pobo para derrocar o goberno. “O bloqueo económico, comercial e financeiro continúa sendo o principal obstáculo para o desenvolvemento do noso país e para o avance do proceso de actualización do Modelo Socialista de Desenvolvemento Económico e Social aprobado polo pobo de Cuba” dixo Bruno Rodríguez.
Referiuse a Lei Helms-Burton de 1996, como “guía ilegal da conduta agresiva dos EUA contra Cuba que representa a pretensión descarnada de cuestionar o dereito á libre determinación e a independencia da nación cubana para impor a autoridade estadounidense e a jurisdicción dos seus tribunais sobre as relacións comerciais e financeiras de calquera país con Cuba, o que constitúe unha violación do Dereito Internacional”.
Recordou o Ministro que 26 de setembro o Departamento de Estado dos EUA recusara ao Primeiro Secretario do Partido Comunista de Cuba, Xeneral de Exército Raúl Castro Ruz, non poderia recibir visa de entrada para asistir a sede da ONU, unha acción que dixo que expresaba a ruindade a dun goberno da Casa Branca afogado na corrupción, a mentira e a inmoralidade.
Reparou a seguir no feito de Donald Trump culpar a Cuba do fracaso da estratexia de derrocar pola forza o Goberno da República Bolivariana de Venezuela ao que a propaganda de Washington nega a dignidade e intelixencia con que resiste o cerco e prefire acusar a Cuba de imperialismo traidor sobre a República Bolivariana, exercido con lexións de axentes que só existen na imaxinación do departamento de Estado.
Recordou que o Presidente de Brasil usara a mesma tribuna na que el estaba a falar, para levedar a cifra de mercenarios cubanos en Venezuela repetida por Washington (20.000) até 60.000. “Como parte da obsesión anticubana, o actual Goberno dos Estados Unidos, con eco brasileiro, ataca os programas de cooperación médica internacional que Cuba comparte con decenas de países en vias de desenvolvemento, dirixidos ás comunidades máis necesitadas, inspirados na solidariedade e a disposición libremente voluntaria de centos de miles de profesionais cubanos, que realizan acordos de cooperación asinados cos gobernos deses países e gozan, desde hai ben anos, do recoñecemento da comunidade internacional, da Asemblea da ONU e da Organización Mundial da Saúde coma exemplo de Cooperación Sur-Sur.
Acrecentou que mesmo nas actuais circunstancias, Cuba non renuncia á vontade de desenvolver unha relación civilizada cos EUA, baseada no respecto mutuo e o recoñecemento ás nosas profundas diferenzas. “Sabemos que ese é o desexo do noso pobo e o sentimento que comparten a maior parte do pobo dos Estados Unidos e os cubanos que viven neste país. E confirmo que a agresión económica, por moi dura que sexa, as ameazas e chantaxes non arrincarán nin unha soia concesión a Cuba”. O ministro repetiu que a relación entre Cuba e Venezuela baséase no respecto mutuo e a solidariedade verdadeira “con apoio firme ao Goberno lexítimo que preside o compañeiro Nicolás Maduro Moros e a unión cívico-militar do pobo bolivariano e chavista”.
En expresión firme do seu ministro de Estado, Cuba renovou a soliderariedade plena con todas as resistencias aldraxadas no planeta polo imperialismo, con mencións emocionadas de Palestina e os escolinos iemeníes bombardeados camiño da escola con armas dos EUA, Irán culpabilizada por ter asinado un acordo xusto co antecesor de Trump e a democracia e a solidariedade perseguida en Latinoamérica polos mesmos que se presentan coma arcanxos dos dereitos humanos. “E se nesta altura –dixo o pechar o seu discurso- alguén pretende aínda render a Revolución Cubana, ou espera das novas xeracións de cubanas e cubanos a trazón do seu pasado e a renuncia ao seu futuro, repetiremos co ímpetu de Fidel: Patria ou morte, venceremos!
O compositor e intérprete galego-cubano Roi Casal ofrecerá duas representacións do seu espectáculo Son Galego, Son Cubano no programa conmemorativo do 500 aniversario da fundación da Habana, acompañado dun extraordinario aparato orquestal no que actuarán músicos locais en calidade de invitados. O concerto rende homenaxe a Xosé Neira Vilas, zahorí e divulgador do encontro das dúas culturas e será un dos acontecimentos principais do aniversario no que tamén están previstas intervencións relacionadas coa cultura de Galiza en Cuba a medio de actividades programadas de cine, música e letras así como conmemoracións de efemérides e perssoeiros históricos que relacionan a cultura de Cuba coa de Galiza. O goberno autónomo de Galiza ten prevista a inauguración dun monolito do Camiño de Santiago no Parque Central da Habana.
Roi Casal honra no seu espectáculo a Neira Vilas, investigador principal do encontro de culturas entre Galiza e Cuba.
A produción Son Galego, Son Cubano, merecera o Premio Internacional Cubadisco 2014, o máis importante de Cuba para creación discográfica. A primeira representación será vindeiro 12 de outubro no histórico Café Miramar, e será transmitido polas emisoras Radio Taíno, de Cuba e Radio Galega Música, de Galiza. O segunto terá lugar no Gran Teatro da Habana 16 de octubre, y será transmitido íntegramente pola TVG Internacional.
Aproveitando a programación de Son galego, Son cubano en Cuba, no 500 aniversario da capital, terá lugar a grabación final do documental homónimo que está a realizar dende 2015 a xornalista e realizadora Natasha Vásquez, con imaxes e son de diferentes representacións do espectáculo así como ilustracións de detalle sobre a música e a cultura de Cuba e Galiza. O documental será estreado simultanamente en Cuba e Galiza.
Co gallo do 500 aniversario tamén será presentado o libro Gallegas en Cuba, do que é autor o investigador Julio César González-Pagés. A edición recupera a historia do grupo de galegas que fundan en 1912 o hospital Hijas de Galicia, centro de salud que se mantén en pleno funcionamento como institución modélica especializada na atención materno-infantil.
O réxime de Trump arrafaña outravolta contra Venezuela e Cuba, na véspera atenta da 74 Asemblea Xeral da ONU e alampea seu odio contra gobernos e pobos de testa ergueita que non venden o dereito a decidiren seu destino sen interferencias externas. Calumnias e ameazas contra Caracas, Habana, Managua e, inevitabelmente, Teherán, xunto cun barullar macartista contra o socialismo e o comunismo, van do seu púlpito abaixo mentres China e Rusia levan tamén munición de fogueo. A Trump non lle cabe n corpo o arsenal do imperio tan farto en armas que non pode ter réplica, segundo el mesmo xura. Milhomes alzado sobre un arsenal nuclear que aldraxa a diario o dereito internacional e refuga o colapso climático coa soberbia de resultar o principal contribuinte a suba de temperatura global.
O caricaturista basco Asier é o autor desta imaxe premiada en Nova York.
A conducta do lider neofascista contra Irán, precedida da retirada do nuclear tratado 4 1, deixa a porta entornada para un conflito letal nunha zona inzada de bases militares, buques e avións de guerra de Estados Unidos e de gobernos inimigos da antiga Persia armados até os dentes e por onde cruza 30 por cento do petróleo no mundo.
Aproveitando a caixa de resonancia mediática polo inicio do segmento de alto nivel da Asemblea Xeral, a banda trumpista lanzouse con toda ao pescozo de Venezuela bolivariana. O fracaso do plan de comezos de ano para derrocar de vez o goberno democrático de Nicolás Maduro, cebou ainda o xenocida propósito de asfixiar a economía de Venezuela para consumir con fame e enfermidades a paciencia do pobo. Sen desbotar unha intervención militar, persegue ese obxectivo con novas esfregas de bloqueo e raterías sen conto para abalar o goberno.
No entanto pinta como corruptos e cómplices do narcotráfico e do paramilitarismo aos líderes civís e militares, unha caloña hipócrita, unha contaminación consciente e criminal da opinión. Por máis dano que fagan á patria de Bolívar, o pobo de Venezuela e os seus irmáns latinocaribeños defenden a esperanza do proxecto chavista de independencia, democracia participativa, ampliación e elevación educacional e cultural, saúde para todos, redistribución social e disminución da pobreza e a desigualdade, lanzado dende 1999 por Hugo Chávez e defendido a ferro e fouce por Maduro, electo á presidencia de Venezuela en 2013 e aclamado de novo en 2018.
Luns 23, á marxe da ONU pero en Nova York, unha reunión do ilegal Grupo de Lima, seguida por outra dos ministros de relacións exteriores do espurio Tratado Interamericano de Asistencia Recíproca (TIAR), cargou de novo contra Caracas. Os acordos xurdidos de ambas reunións falan de levar a límite o cerco e a parálise da dirixencia venezolana, coma se fosen criminais. “Necesitan máis presión económica, verán máis sancións de parte de Estados Unidos”, declarou o criminal de guerra Elliott Abrams, comisario de Washington contra Venezuela.
Asembleas protagonizadas por un Iván Duque desesperado por botar terra sobre os constantes asasinatos de loitadores sociais e exguerrilleros no seu país, logo dos acordos de paz, que non han ir a pique porque están defendidos por millóns de colombianos que non desexan a guerra. Duque tamén fai por ocultar o incremento da actividade dos paramilitares e narcotraficantes e o crecemento nunca visto da produción de coca. Todo iso en contraste cos éxitos de Venezuela na súa loita contra esta peste.
Paralelamente, o secretario estadunidense do Tesouro, Steven Mnuchin, anunciou novas medidas de cerco das empresas navieras e buques que levan petróleo a Cuba, depois de Washington prometer o bloqueo total do cru. Quere culpar a Cuba do fracaso dos plans contra Maduro por causa da sempre denunciada e nunca probada presenza de militares e oficiais cubanos en Venezuela.
As delegacións na Asemblea Xeral das Nacións Unidas houberan de aturar a torpeza de Bolsonaro, pero fomos moitos os que gozamos deste disparo de Evo Morales: “Digámolo ben claro: a raíz do problema está no capitalismo; o problema de fondo está no modelo de produción e no consumismo, na propiedade privada dos recursos naturais e na distribución desigual da riqueza”.
Asociación de Amizade Galego-Cubana “Francisco Villamil"
