Iroel Sánche recupera no diario dixital La Pupila Insomne un seu comentario aparecido en decembro de 2012 no que ironiza sobre o desacougo de certos medios occidentais ao non veren aparecer o seu esperado Gorbachov cubano. A seguir, o artigo resgatado : “No seu libro A caída do imperio do mal, un dos disidentes soviéticos de máis sona no tempo da Guerra Fría, e non menos crítico dos efectos da Perestroika na URSS, Alexander Zinoviev, di: Un dos dos efectos máis poderosos utilizados por Occidente para escanambrar a sociedade soviética, foi a vaidade dalgúns dos seus persoeiros.
Gorbachov foi considerado providencial polo semanario de referencia da extrema dereita norteamericana “Time”.
Cuba tem a partir de hoje um presidente nascido depois da Revolução, formado na escola pública socialista e educado nas instituições do primeiro estado marxista de América. Miguel Mario Díaz Canel, recém eleito como Presidente dos Conselhos de Estado e de Ministros de Cuba, foi dirigente da União de Jovens Comunistas, cumpriu missão em Nicarágua, exerceu como Primeiro Secretário do Partido nas províncias de Villa Clara e Holguín, e foi Ministro de Educação, Vice-presidente do Conselho de Ministros e Primeiro Vice-presidente dos Conselhos de Estado e de Ministros de Cuba. Raúl valorizou ao novo presidente “por a súa preparação e dedicação terá sucesso absoluto na tarefa que lhe encomendou nosso órgão supremo do Poder Popular.O companheiro Díaz-Canel não é um improvisado, ao longo dos anos demonstrou capacidade de trabalho, solidez ideológica e compromisso para a Revolução. Sua formação não foi fruto de apresuramentos”.
O novo presidente de Cuba formouse á beira da vellha guarda da Revolução.
O vicepresidente dos EUA entrou dacabalo no Cume das Américas e deitou contra Cuba e Venezuela un pesado volume de reclamacións e insultos tan vellos coma a doutrina Monroe (1823) O ministro de Estado de Cuba, recordou ao representante dos EUA que mal podia falar de legalidade nun continente que resiste armas e mercenários chegados do norte do Estreito da Florida até onde chega a memoria. Bruno Rodríguez Parrilla concretou os agravios recibidos por Cuba nos últimos 100 anos do goberno dos EUA: crimes, violación dos dereitos humanos e a dignidade, promoción do despotismo e a ditadura. Unha lista na que salientan o Bloqueo, a sabotaxe e a agresión armada contra Cuba; o cerco contra Venezuela, a promoción de gobernos reaccionarios en todo o continente, a Operación Cóndor ou o criminal golpe de Estado en Chile. A seguir reproducimos integramente a intervención do representante de Cuba.
A axuda dos EUA promoveu arreo o terrorismo en Latinoamérica, o que non lle pesa ao vicepresidente Pence para acusar a Cuba e Venezula de inimigos públicos dos dereitos humanos.
Iroel Sánchez – Al Mayadeen (Edición de Terra Sen Amos)
O xornalista cubano Iroel Sánchez, trata no medio Al Mayadeen da situación das liberdades naqueles Estados que se conforman seguindo os consellos dos paises colonialistas non arrependidos, e atopa unha realidade que non se parece a descrita na propaganda global dominante. O responsábel do medio La Pupila Insomne, o criterio dixital cubano máis prezado dentro e fóra da illa, denuncia medios privados que falsean situacións obxectivas non comparábeis co propósito de salientar problemas en Cuba e refírese en concreto ás diferenzas entre a economia do Viet Nam actual e a cubana, a conta da teimosa recomendación da dereita de os cubanos seguiren o rego do pais asiático.
A prensa privada silencia a farta reserva de gas e petróleo de Viet Nam, e a súa deficiente asistencia social cando se trata de comparar a súa economia rebordante coa de Cuba sen recursos.
Poeta galego e ministro en varios gobernos de Hugo Chávez, Farruco Sesto fala de Venezuela e Cuba nunha entrevista con X.M. Piñeiro para o diario dixital Sermos Galiza, publicada 1 de abril. Nun mundo que desafia a verdade e reverencia a acumulación a calquer prezo, Sesto é fiel ao soño da igualdade, a xustiza e o amor representados polas revolucións cubana e bolivariana e comentando a recente homenaxe ao Che en Compostela, recorda a figura do Guerrilleiro como exponente máximo de xenerosidade e entrega, exemplo vivo para un continente no que a división de clase é a cada máis evidente. A seguir, reproducimos integramente a conversa.
