TSA – Redacción

De 24 de abril a 8 de maio constituiuse en Caimito, provincia de Artemisa, a XV Brigada Internacional de Traballo Voluntario e Solidariedade con Cuba Primeiro de Maio, por mor do Día Internacional d@s Traballador@s, o aniversario 63 do Triunfo da Revolución Cubana e, en homenaxe ao Comandante Ernesto Che Guevara no aniversario 55 da súa caída en combate. Convocou o Instituto Cubano de Amizade cos Pobos (ICAP) en colaboración con Amistur, a Asociación de Amizade Hispanocubana Bartolomé de las Casas de Madrid e o Movemento Estatal de Solidariedade con Cuba (MESC). En nome da Asociación de Amizade Galego-Cubana Francisco Villamil (Integrada no MESC), participou nosa presidenta Erea del Rio Iglesias. Máis de cento setenta delegados de organizacións sindicais europeas e americanas, de diferentes movementos sociais e de solidariedade coa Illa participaron no encontro. As nacións presentes foron Angola, Namibia, SudÁfrica, Vietnam, Reino Unido, EUU, Canadá, Brasil, Chile, Perú, México, Arxentina, Venezuela, Paraguai, Colombia, Bolivia, Puerto Rico, Turquía, Francia, Suecia, Alemaña, España…  Para facer a crónica do esperado encontro, ao cabo da longa excepción da Pandemia, Terra Sen Amos entrevistou a Erea del Rio ao seu regreso a Bouzas (Vigo)

 –Que salientarías dentro do programa das brigadas?

-Investigadores da bioloxía molecular avanzada informáronnos sobre as máis recentes investigacións científicas de Cuba e persoal da saúde cubana facilitounos información de aspectos críticos na abordaxe da prevención contra a Covid-19. Faláronnos sobre a actual produción dos cinco candidatos vacinais cubanos e outros avances confirmados como o da vacina de administración nasal contra a Covid-19, os específicos contra o cancro de pulmón e de próstata, a vacina contra a hepatite, os fármacos contra o pé diabético e contra o Vitiligo, entre outras achegas que xa forman parte da galería de importantes avances da ciencia mundial. Á espera do aval médico oficial por parte da OMS, tres destas vacinas foron xa recoñecidas en LatinoAmérica e noutros países do mundo coa categoría de Vacinas. Cuba é o primeiro país de América Latina e o Caribe e o segundo no mundo na inmunización antiCovid-19, con máis do 90 por cento da poboación vacinada, a máis de ser o único que puido desenvolver unha campaña masiva de vacinación para nenos e nenas maiores de dous anos.

–A relación coa poboación traballadora ocupaba parte da axenda, como é costume nas brigadas internacionais en  Cuba.

-Seguimos un programa de labores agrícolas en cooperativas agropecuarias e fincas orgánicas, axudadas por traballadoras da Federación de Mulleres Cubanas (FMC) e da Asociación Nacional de Agricultores Pequenos (ANAP)  Reunímonos cos representantes das organizacións ICAP, FMC, CTC, Unión de Jóvenes Comunistas  (UJC) e cadros dos CDR. Brigadistas de todo o mundo que salientaran  polo seu labor solidario con Cuba recibiron distincións.  Foran de moito interese as charlas sobre a situación actual de Cuba e o estado das relacións entre o Estado Socialista e os EUA. O programa da Brigada incluía visitas a lugares de interese histórico, económico, cultural e social. Xantamos á sombra do forte sol caribeño nos luminosos xardíns da Casa da Amizade, convidad@s polo ICAP. No campamento, visualizamos o emocionante filme póstumo El Mayor do director Rigoberto López Pego. En tempo de lecer, visitamos A Habana Vella, as praias do Leste e Varadero e confraternizamos cos demais brigadistas.

-E sobre o Encontro Internacional de Solidariedade con Cuba?

-Participamos máis de dous mil integrantes procedentes de todo o mundo no encontro celebrado 2 de maio pasado no Pazo das Convencións. O compañeiro Ulises Guilarte de Nacimiento, membro do Buró do Comité Central do Partido e Secretario Xeral da Confederación de Traballador@s Cuban@s (CTC) explicou que despois de dous anos sen poder realizar o encontro da solidariedade e das forzas progresistas do mundo, como consecuencia dos efectos devastadores da pandemia de Covid-19, estabamos por fin reunidos “pola necesidade e desexo de socializar ideas e continuar construíndo consensos, para artellar con maior efectividade a plataforma de acción que nos permita confrontar a ofensiva do imperialismo e a súa política neoliberal”. Na véspera desta xornada, participamos nun intercambio d@s brigadistas con traballador@s en fábricas, asteleiros, cooperativas agropecuarias e non agropecuarias e mais en centros de docencia. Unha cálida representación do pobo cubano recibiunos en barrios e comunidades onde están a ser realizadas transformacións que impactan sobre a súa orde social, infraestrutura e condicións de vida, coa activa participación dos seus moradores, integrantes dos Comités de Defensa da Revolución (CDR). Convivimos c@s morador@s dos seus barrios, visitamos os postos de artesanía e presenciamos desfiles de moda cubana; compartimos cos promotores e directores dos proxectos culturais máis vangardistas na que fora a primeira Capital da Illa, Santiago de Cuba. Ofrecéronnos o seu máis prezado agasallo: a música e a arte nos seus diferentes estilos, teatro, actuacións, canto, danza e pintura; unha visita guiada e interactiva ao Centro Cultural Fidel Castro Ruz, percorrendo as súas salas, admirando o ben conservado mobiliario estilo colonial e os máis avanzados medios e xogos interactivos para nen@s e moz@s. Asemade, fomos ao Museo do Memorial adicado a José Martí, Heroe da Patria, e abraiad@s ollamos desde o seu mirador as máis elevadas e femosas vistas de La Habana.

–Que presenza ten na vida diaria de Cuba o bloqueo encarnizado?

-A experiencia foi un encontro coa verdade, coa opinión dos cidadáns e cidadás cubanas que nos permitiu comprender mellor a realidade dun país que enfronta unha exacerbación do xenocida bloqueo económico, comercial e financeiro imposto polo goberno dos EUA contra Cuba. Fronte  á feroz campaña mediática, nomeadamente nas redes sociais, sumado ás dúas centas corenta e tres medidas de bloqueo impostas por Donald Trump e mantidas por Joe Biden, o pobo cubano reaxe manténdose firme, loitando cos seus propios esforzos e coa resistencia creativa, para continuar construíndo unha sociedade soberana e democrática, de equidade e de xustiza social.

-Por fin, o Primeiro de Maio.

-Manifestámonos a beira de cubanas e cubanos de todas asidades na Praza da Revolución, a carón de Raúl Castro, de Díaz Canel, dos Cinco Heroes e doutros participantes sinalados na xesta da Revolución Cubana, políticos, brigadistas e amig@s de Cuba e sobre todo, do pobo cubano nas rúas.  Celebrabamos a Festa do Proletariado Mundial no xantar ofrecido pola Festa Internacional da Solidariedade Sindical no Pazo das Convencións onde participamos nunha Sesión Plenaria cos demais participantes neste Encontro Internacional de Solidariedade. Foron tres as comisións de traballo, que produciron conclusións comúns de total apoio á Revolución e contra o criminal bloqueo que sofre a poboación cubana.

-Outra parte fundamental da vosa visita foi dedicada a Villa Clara e Oriente.

-Martes, 3 de maio saímos para a provincia de Villa Clara e arribamos á Praza Ernesto Guevara onde ofrecemos ao Che un acto de homenaxe e unha ofrenda floral. O complexo centro do Conxunto Escultórico Memorial Ernesto Che Guevara, contén pezas complementares de enorme valor coma os vagóns orixinais do tren blindado, xesta fundamental no feliz desenlace da Revolución na capital Santa Clara.  En Santiago cumprimos dous dias de programa e intercambios coas autoridades e membros do Partido que nos brindaron como recepción un concerto do extraordinario Coro Madrigalista. A cordialidade de Oriente acompañounos dende a cálida benvida a través da información detallada dos proxectos culturais e económicos da zona e os intercambios de experiencias coa Federación de Mulleres Cubana (FMC)  e de ideas coas organizacións das comunidades nos CDR.  No Campo Santo de Santa Efixenia, diante da tumba de Fidel, de José Martí, de Mariana Grajales, dos pais e dos irmáns Frank e Josué Pais, os irmáns ingleses ofrendaron unha frauta traveseira a Santiago de Cuba. Visitamos a Granxa Siboney, fixemos un percorrido polo exterior do Cuartel Moncada e realizamos ofrendas florais aos Mártires e a Vilma Espín. Na visita ao museo e o mausoleo dedicado aos Heroes do 26 de Xullo guiáronnos combatentes da Revolución Cubana no II Fronte Oriental Frank Pais onde colocamos ofrendas florais a Vilma Espín, a Antonio Gades e aos mártires. O acto político-cultural de clausura da Brigada precedeu a visita a Santi Spiritus, antes do regreso ao Campamento Julio Antonio Mella de Caimito. Como dixo o deputado europeo pola Esquerda Europea e responsábel das Relacións Internacionais do PCE, Manu Pineda, as diferentes asociacións de amizade con Cuba debemos organizar actos de protesta para que Cuba, Venezuela e Nicaragua estean presente no Noveno Cume das Américas, do 6 ao 10 de xuño en Los Ángeles. Só desta maneira asistirán México, Antigua e Barbuda, Bahamas, Barbados, Belice, Bolivia, Brasil, Dominicana, Granada, Guyana, Honduras, Jamaica, San Cristóbo e Neves, San Vicente e Las Granadinas, Santa Lucía, Surinam e Trinidad e Tobago, que poñen como condición que Cuba, Venezuela e Nicaragua non teñan censurada a súa participación neste Cumio! Viva a Solidariedade entre os Pobos do Mundo! Até a Vitoria Sempre! Patria ou Morte! Venceremos!

Axencias – Terra Sen Amos

Washington usa tácticas vellas con modernas técnicas para crear en Cuba un clima de revolta e inseguridade pública, como abondo se comproba nas sucesivas convocatorias das redes para ocupar as rúas contra o goberno socialista e na recente campaña para desmobilizar as manifestacións do 1 de Maio en toda a illa. Intervindo na Asemblea do Poder Popular de Cuba, o presidente Diaz Canel recordou a obsesiva campaña do goberno dos EUA contra a Celebración do 1 de Maio e a resposta masiva do pobo a prol da Revolución en ocasión do Dia dos Traballadores, a convocatoria por excelencia do calendario socialista cubano.

O xefe do Estado intervía na clausura da V Sesión Extraordinaria da IX Lexislatura da Asemblea Nacional do Poder Popular (ANPP)  que en varias xornadas de traballo sancionou importantes leis e avanzou cara á adopción dun novo Código das Familias.

As primeiras palabras do mandatario foron para recoñecer a entrega voluntaria de compatriotas que prestaron as primeiras asistencias con risco das súas vidas así como das brigadas de bombeiros, sanitarios, doantes de sangue e socorristas que acudiran a pouco de teren noticia da deflagración do Hotel Saratoga da Habana.“Os mercenarios nunca entenderán aos patriotas”, dixo o presidente ao comentar a agónica teima dende redes sociais pagadas ppola NED, por denigrar a actuación cidadá e de goberno en tan dramáticas circunstancias.

Fronte un sistema de propaganda que dende hai seis décadas augura o derrubamento por consunción e incompetencia da dirección revolucionaria, Díaz-Canel salientou o afortalamento do país como Estado Socialista de Dereito coa aprobación de oito novas leis na Asemblea do Poder Popular, que outorgan lexitimidade ao sistema político e garanten os dereitos cidadáns. Salientou que a sanción de novas leis en asemblea é parte do proceso participativo mediante a celebración de consultas populares e referendos, primeiro coa Constitución de 2019 e a seguir co Código das Familias en trámite.

O xefe do Estado recordou que o veto de Washington contra Cuba e outras nacións para evitar que podan asistir ao Cume das Américas, pactado para o mes de xuño na cidade de Los Ángeles, revelaba que o goberno estadounidense non ten capacidade e valentía de escoitar a todos os países do continente o que significa que no cume non haberá resposta aos problemas fundamentais de  Latinoamérica e o Caribe. Diaz Canel dixo que Cuba aposta por medidas anovadoras para sacar adiante a súa economía nun escenario global adverso e citou como prioridades o combate contra á inflación, a recuperación do peso cubano, a estabilidade do sistema electro-enerxético nacional, a atención ás persoas e comunidades en situación de vulnerabilidade, a autonomía municipal e o desenvolvemento da empresa estatal.

Xosé L. Rivera Jácome – Nós Diario

“Cuba vive e traballa!” É a consigna máis vista nos carteis que penduran por todos os recunchos da Habana, nesta última visita, para acudir en representación da CIG e convidados pola CTC, aos actos de celebración do 1º de maio. E abofé que esa consigna fai xustiza co pobo cubano. Cuba vive, vaia se vive! A pesar de todos os esforzos dos Estados Unidos e os seus lacaios, coa Unión Europea e os seus Estados á cabeza, por acabar con ela, por asfixiala economicamente, illala politicamente e desprestixiala mediaticamente, o pobo cubano está máis vivo ca nunca.

“Para quen di que toda esa xente vai obrigada, eu preguntaríalles: e o entusiasmo? É posíbel obrigar á xente a manifestarse con ese entusiasmo que se observa xa desde as últimas horas do día anterior e que enchía a cabeceira da marcha ás 4 da madrugada do día un?“

Así o demostrou este 1º de Maio, na marcha que se desenvolveu pola Praza da Revolución, diante das autoridades e das 1.072 persoas, 219 organizacións, 60 países que alí estabamos mostrando a nosa solidariedade, co corpo arrepiado de emoción, observando como, durante dúas horas, desfilou diante de nós unha multitude de traballadores e traballadoras (a organización cifra en 6 millóns e os medios menos afíns recoñecen centos de miles) de todos os sectores laborais, encabezadas por máis de 50.000 sanitarios, como recoñecemento ao seu esforzo durante a pandemia e rematada polos colectivos de mozos e estudantes, mentres soaba a Internacional.

Os medios en mans do poder político e económico no noso país e o noso contorno adoitan silenciar esta nova, ou dan unha versión manipulada, como de costume: que se ese 1º de maio non é realmente da clase traballadora e reivindicativo, transformándose nunha festa; que se ese pobo está baixo unha ditadura e a xente vai obrigada… Pois si, a clase traballadora cubana celebra, máis que reivindica, nesa data, porque non ten empresas que os exploten, nin leis laborais que vaian contra os seus dereitos, nin un goberno aliado das grandes patronais e o capital que lles facilite o aumento das súas ganancias a costa dos sacrificios da xente traballadora.

Desde o triunfo da Revolución, en 1959, o pobo cubano vén facendo desa data un acto de reafirmación do seu proceso revolucionario, que pensa con e para a xente. Un acto ben diferente aos que se viñan celebrando desde 1890, aínda baixo unha difícil influencia colonial. Cuba estivo na lista dos primeiros países en celebrar esa efeméride que se acordou en xullo de 1889 en París, coincidindo coa creación da Segunda Internacional, para preservar a memoria dos traballadores executados en Chicago por defender seus dereitos laborais. Ben poderían eses medios dar a coñecer a lista de países que, aínda hoxe, non celebran esa data, como os EEUU, Canadá, Nova Zelandia ou Australia (a herdanza do colonialismo británico). Para quen di que toda esa xente vai obrigada, eu preguntaríalles: e o entusiasmo? É posíbel obrigar á xente a manifestarse con ese entusiasmo que se observa xa desde as últimas horas do día anterior e que enchía a cabeceira da marcha ás 4 da madrugada do día un?

E o pobo cubano traballa, vaia se traballa! É por iso que leva superando máis de 60 anos de bloqueo, cunha resistencia creativa, para enfrontar as dificultades e carencias que se lle presentan. Dicía Fidel que “fronte a calquera dificultade obxectiva, as persoas deben medrarse”. E así é. A busca de recursos propios, diante da carencia de materiais, polo bloqueo, non lles impide saír adiante.

Eses marabillosos carros, verdadeiras pezas de museo de máis de 50 anos, que aínda seguen a circular polas estradas, son un exemplo visual. Pero, o mellor exemplo está nesas vacinas, tres xa homologadas e aplicadas e dúas máis candidatas contra a Covid-19, e os seus avances en vacinas contra o Alzheimer ou o cancro. Vacinas que, ben ao contrario das que teñen o monopolio aquí, Cuba está a facilitar a outros países pobres do mundo. Porque, o bloqueo a Cuba non é só contra a súa xente, nin é só económico. É un bloqueo para impedir que o resto do mundo poida coñecer o mellor exemplo, na práctica e na actualidade, que representa un modelo alternativo, verdadeiramente xusto e sustentábel, fronte ao modelo neoliberal predominante.

Xosé L. Rivera Jácome é membro do Padroado da Fundación Moncho Reboiras.

O MESC (Movemento Estatal de Solidariedade con Cuba) reafirma 7 de maio de 2022, nun acto celebrado na Embaixada de Cuba en Madrid, o compromiso de solidariedade internacionalista coa Revolución Cubana e a defensa da súa soberanía ante todo tipo de agresións, nomeadamente o bloqueo económico, comercial e financeiro no que terman os EUA dende hai máis de 60 anos, e a manipulación mediática que enzaramalla a realidade do país co propósito de interferir as leis e a paz da nación.

A tan só unha semana dunha nova mostra de resistencia creativa e digna do pobo de Cuba, que marchou coa clase traballadora na avangarda por toda a illa nunha xornada histórica en memoria do 1 de maio, o noso compromiso é defender a soberana vontade de Cuba decidir o seu futuro sen intervención allea nin presión de ningún xénero. Neste sentido, sumámonos á campaña internacional que esixe ao goberno dos EUA presidido por Biden o levantamiento do bloqueo a Cuba, e seguiremos loitando até conseguir a súa eliminación.

Proclamamos que Cuba vive e aadianta tras superar grandes dificultades e atrancos nestes meses marcados pola crise mundial da pandemia do COVID19; polo encarnizado e dañino cerco dos EUA contra a illa e por toda unha campaña de agresións infames acompañadas de propaganda mentireira e agresión política e diplomática, organizadas e pagadas pola mafia de Miami co apoio da dereita internacional, o goberno de Washington e os seus aliados.

Grazas á heroica resistencia do pobo cubano, á vontade política do goberno e á calidade do compromiso humanista da clase traballadora cubana, a Historia recordará que a ciencia de Cuba asumiu o desafío da Covid19 e logrou unha vitoria en toda liña, mal que fose silenciada pola gran prensa corporativa, con 5 candidatos vacinais que permitiron inmunizar á súa poboación, incluída a vacina pediátrica para maiores de 2 anos, e compartila con outros pobos. Merecen mención asemade os milleiros de profesionais sanitarios do Contingente Henry Reeve que axudaron en decenas de países aos gobernos locais na súa batalla contra a pandemia.

O bloqueo é unha violación masiva, flagrante e sistemática dos dereitos humanos de todas as cubanas e cubanos. En razón do seu manifesto propósito e a vista dos alicerces políticos, legais e administrativos nos que se sustenta, estas sancións son un acto de xenocidio a teor da Convención para a Prevención e Sanción do Delito de Xenocidio, de 1948, e coma Acto de Guerra Económica, na letra do establecido na Conferencia Naval de Londres, de 1909. Josep Biden, actual presidente dos EUA non modificou ren desta política criminal contra todo un pobo, malia terse comprometido durante a súa campaña electoral. Máis ben quixo aproveitar a pandemia para agravar o cerco e tentar acabar coa Revolución Cubana. O fracaso é, máis unha vez, evidente a vista da dignidade e a resistencia creativa dun pobo consciente e soberano.

O goberno dos EUA non deixa de usar a Organización de Estados Americanos (OEA) coma seu Ministerio das Colonias, e pretende evitar a participación de Cuba, Venezuela e Nicaragua do próximo Cume da OEA, unha nova manobra  que está a ser contestada pola solidariedade internacional dos países membros da CELAC, CARICOM e O GRUPO DE PUEBLA. A ilegal iniciativa dos EUA pon en risco o propio Cume e evidencia o servilismo vergoñento desta caduca e desacreditada organización . Dende o MESC denunciamos esta nova agresión e esiximos respecto a Cuba como pobo digno e revolución soberana no poder. Como expresou o presidente de Cuba Miguel Diaz- Canel “os grandes retos da humanidade non se solucionan coa confrontación e a violencia, senón mediante a solidariedade e cooperación”.

Cuba é un referente para o Mundo. En 23 de xuño de 2021 recibiu a aclamación da comunidade internacional en Nacións Unidas que condenou e esixiu a eliminación do bloqueo dos EUA. A Unión Europea non tivo máis remedio que volver pronunciarse en contra desta política criminal que viola os Dereitos Humanos de todo o pobo cubano. Pola súa banda, o presidente cubano expresou que o bloqueo é o “sistema de sancións económicas máis invasivo e prolongado que se ten aplicado xamais contra país algún”, e que constitúe “o principal atranco para o desenvolvemento do país”. Os EUA terman neste aldraxante argumento imperialista contra Cuba, impedimento definitivo da normalización entre os dous países. Cuba ten pleno dereito a recusar a antigua pretensión dos gobernos de Washington de intervir nos asuntos internos da illa. O proceso de actualización do sistema económico cubano está encamiñado a normalizar o socialismo e conta co consenso maioritario e a participación do pobo de Cuba, como proban as repetidas consultas e o debate e participación nos barrios a medio das organizacións cubanas de base.

Cuba non está soa. O movemento de solidariedade mundial, e a comunidade cubana emigrada patriota, expresaron seu firme compromiso de defender a soberanía contra o criminal bloqueo a través dun intenso activismo que denuncia os efectos do cerco e asiste a Cuba fronte ás agresións con envíos de toneladas de material sanitario e escolar, manifestacións públicas, declaracións de institucións e personalidades, mesas redondas e ciber-accións para sensibilizar ao conxunto da sociedade. Eis algúns exemplos das actividades realizadas en apoio da illa máis solidaria do mundo que está a probar que outro mundo mellor é posibel ante a crise sistémica mundial.

O MESC, composto por 58 organizacións do Estado español, reafirma seu compromiso na loita contra o ilegal bloqueo dos EUA, na defensa de soberanía cubana e no propósito de acompañar a Revolución Cubana na construción do socialismo!

Cuba non está soa!
Abaixo o Bloqueo!
A solidariedade non se pode bloquear!
Cuba vive e avanza!
Viva a Revolución Cubana!

Emitido polo MESC en 7 de maio de 2022

O Movemento de Solidariedade con Cuba está integrado por:

1. Asociación Almeriense solidaria con el pueblo Cubano

2. Asociación Andalucía – Cuba (puente de cooperación para el Desarrollo Sostenible)

3. Asociación Camilo Cienfuegos Cuba-Aragón

4. Asociación Cultural Cubano Andaluza La Avellaneda

5. Asociación de amistad Canario-Cubana José Martí

6. Asociación de amistad con Cuba Camilo Cienfuegos de Denia

7. Asociación de Amistad con Cuba Miguel Hernández de Alicante

8. Asociación de Amistad Hispano Cubana Bartolomé de las Casas de Madrid

9. Asociación de Amistad Hispano Cubana Bartolomé de las Casas de Sevilla

10.Asociación de Amistad Hispano Cubana de Málaga

11. Asociación de Amistad Hispano-Cubana Julio Antonio Mella de Madrid

12.Asociación de Amistad Rioja Cuba

13.Asociación de amistad y cooperación con cuba La Gran Piedra de Granada

14.Asociación de Amizade Galego-Cubana Francisco Villamil

15.Asociación de Cultura Popular Estrella Roja

16.Asociación de iniciativas solidarias Alhucema de Morón (Sevilla)

17.Asociación de Solidaridad con Cuba Vilma Espín San Lúcar de Barrameda (Cádiz)

18.Asociación de Solidaridad Toledo-Cuba Antonio Maceo

19.Asociación de Solidaridad y Cooperación al Desarrollo Ernesto Guevara de Torrejón de

Ardoz

20.Asociación Hispano Cubana Paz y Amistad de Avilés

21.Asociación Lázaro Cárdenas

22.Asociación Maximiliano Tornet de Huelva

23.Asociación Pablo de la Torriente Brau de Alcobendas-San Sebastián de los Reyes

24.Asociación para la Cooperación Internacional Patrice Lumumba

25.Asociación Provincial de Jaén Amistad con Cuba Indio Naborí

26.Asociación Valenciana de Amistad con Cuba José Martí

27.Associació d’amistat amb Cuba Pep Linares d’Alcoi

28.Casa de Amistad Baleares-Cuba

29.Casal Cubà de Sabadell

30.Casal d’Amistat amb Cuba de Lleida

31.Casal d’Amistat amb Cuba de Badalona

32.Casal d’Amistat amb Cuba de Barcelona

33.CESC de Madrid

34.Colectivo 26 de Julio de Madrid

35.Comité Antiimperialista de Murcia

36.Comité contra el Bloqueo a Cuba de Cádiz

37.Comité de Solidaridad Internacionalista de Zaragoza

38.Comunistes de Catalunya

39.Cosal-Murcia y Entrepueblos Murcia

40.Defensem Cuba

41.Euskadi Cuba

42.Frente Antiimperialista Internacionalista

43.HERMANAMIENTO NOU BARRIS- EL CERRO CUBA

44. Izquierda Unida (IU)

45.Marx Madera

46.MediCuba España

47.Mollet amb Cuba

48.Movimiento Democrático de Mujeres (MDM)

49.ONG AWON IYAAMI

50.Partido Comunista de España (PCE)

51.Partido Comunista de los Pueblos de España (PCPE)

52.PCE (m-l)

53.Plataforma de Solidaridad con el Pueblo Cubano de Granada

54.Red de Solidaridad Canario Cubana

55.Rincón Cubano Granma de Torrelavega (Cantabria)

56.Sociedad Cultural Cubano Andaluza José Martí de Sevilla

57.Sodepaz

58.Sodepaz Andalucía

Coordinacion, mescuba

Tradución ao Galego de Vera Solleiro Amil

Axencias – TSA

Mais de mil representantes da rede mundial de solidariedade con Cuba, asistiron a manifestación do Primeiro de Maio na Praza da Revolución da Habana, réplica dunha marea que percorre a illa de cacho a cribo na cita principal da independencia, a que simboliza a vontade de preservar a soberanía e o legado de Fidel. Entre as bandeiras de sesenta nacións solidarias, figuraba a da Galiza, representada por unha delegación da Asociación de Amizade Galego-Cubana Francisco Villamil.

«Bon dia, Cuba. Chegou Primeiro de Maio, festa de traballadoras e traballadores, marcha dos homes e mulleres que fan Patria. Vémonos a beira de Martí, o lugar no que tantas veces acompañáramos a Fidel e onde estaremos con Raúl”.  A este saúdo do presidente Diaz Canel, respondeu unha inmensa marcha popular, a representación internacional presente e os parabéns de todas as nacións do mundo que nunca permitiron que Cuba estivese soia, nin en momentos coma o presente, nos que a máquina da propaganda imperialista non permite que as novas de Cuba circulen no mundo. Dende hai sesenta anos, a predicación imperial das liberdades consiste basicamente nun exercicio de censura.

O ministro de Estado dixo que a cita era a demostración dun pobo traballador que non dobrega e batalla con vontade creativa contra un bloqueo oportunista e criminal. “Os propósitos do imperialismo fracasarán fronte a resolución de o pobo de Cuba defender súa Revolución».

 Rachele Fruit, candidata a gobernadora por Florida, presente na praza en representación do  Partido Socialista dos Traballadores dixo que a xornada era expresión do apoio popular ao goberno revolucionario. “Temos que aprender de Cuba a solidariedade para estendela a todo o mundo». Fruit di que nos últimos anos viran medrar nos EUA as protestas por condicións de traballo inaceptábeis e en demanda de salarios xustos.

Nicolás Aguilar, da Coordinadora Nacional Peruana de Solidariedade con Cuba, recordou que só a vía do socialismo pode garantir a soberanía do pobo e como exemplo citou o do goberno de Pedro Castillo, cercado por unha oligarquía que conserva o voto do Parlamento. “Cuba é o primeiro país  de América que pode resistir o imperialismo por razón de estar gobernado pola clase obreira”.

Aura Rosa Hernández Moreno, que forma parte dunha numerosa delegación da República Bolivariana de Venezuela, agradece o exemplo que a Revolución Cubana ofrece a todos os pobos do mundo na organización da clase traballadora,  na participación do pobo na solución de problemas comúns e no recurso a anovación científica. “O imperialismo non perdoa a autodeterminación dos pobos, a soberanía, ou a toma de decisións propias”.

A seguir da xornada de domingo, comezou na Habana o Encontro Internacional de Solidariedade con Cuba, no que participan as delegacións de 60 países presentes na marcha popular e 219 organizacións do sindicalismo mundial, instancias solidarias e partidos de esquerda.

O presidente de Cuba, o titular da carteira de Estado (relacións exteriores) e outras representacións, asisten ao encontro acompañados por científicos cubanos que interviran nas equipas  creadoras das vacinas cubanas anti-COVID-19.