Terra Sen Amos – Redacción Raúl Castro dixo na Asemblea de Parlamento que a economia de Cuba entrou en recesión en 2016 cunha baixada do PIB do 0,9 %. Con todo, anunciou que o crecemento rondará o 2% no 2017. O presidente cubano atribuiu o decrecimento da economia no exercicio de 2016 aos recortes nos subministros de combustibel e as tensións financeiras, o que non impediu preservar plenamente os servizos de educación e saúde gratuitos e evitar o colapso da economía ou o regreso dos apagóns, “como auguraban medios internacionais de prensa hostís”.
Raúl trazou no Parlamento tres obxectivos para mellorar a economia: garantir as exportacións, incrementar a producción nacional e reducir todo gasto non imprescindíbel.
Barak Obama vai deixar a Casa Branca sem cumprir a promesa de fechar a prisão de alta segurança criada em 2002, na base de EUA em Guantánamo. Há mais de uma centena de anos, Estados Unidos apropriaram-se de 117, 6 quilômetros quadrados de território cubano mais não foi até o início deste século, quando o mundo voltou os olhos para ali. Desde a ocupação até agora sua presença deixou um impacto negativo. Quando a base naval ilegal tornou-se uma prisão para militantes islâmicos, imagens terríveis percorreram a Internet, mostrando as violações cometidas lá. Milhares de vozes se levantaram em todo o mundo para exigir o fechamento da cadeia e o problema tornar-se-ia em parte da agenda da mídia dos candidatos à presidência dos Estados Unidos.
Milhares de vozes se levantaram em todo o mundo para exigir o fechamento da cadeia de Guantánamo. A protesta visitar-ia repetidas vezes a Casa Branca.
Cuba renova na Organización Mundial de Comercio (OMC) a súa denúncia contra o Bloqueo, a inxeréncia ilegal dos EUA que se mantén coma principal atranco para o progreso material da illa dende 1960. Recordouno Alina Revilla, encargada de negócios de Cuba na ONU, na sesión do decimoterceiro exame da política dos EUA dentro da OMC no pleno celebrado en Xenebra. Revilla acrecentou que dous anos depois de Habana e Washington restablecer relacións diplomáticas e abordar a normalización do seu trato comercial e financeiro, non se aprecian cambios de importáncia na aplicación da política de cerco contra Cuba.
O Bloqueo comezou por parte dos EUA en 1960 e hoxe ten o nefando priviléxio de ser o máis longo da história.
Cando un respectado xornalista coma Ignácio Ramonet denuncia a mentira coa que os medios dominantes informan sobre Cuba, él mesmo é castigado coa censura, o silenzo e o ostracismo. La Voz de Galicia, El Pais, Radio France e a Universidade de Paris-VII, tratan a súa colaboración coma un estigma depois da aparición do livro de conversas Fidel Castro, a miña vida (edicións Xerais, en versión de Xosé García Crego) produto de cinco anos de documentación e de demoradas entrevistas co Lider da Revolución. Ramonet, nado en Redondela no 43, exiliado en Tánxer coa súa familia por Franco e formado en Paris, denúncia a censura contra Cuba dos mesmos medios poderosos que acusan de silenzo e manipulación a unha pequeno illa bloqueada e sen recursos.
A longa entrevista de Ramonet con Fidel é unha insustituibel historia da Revolución Cubana e apareceu co titulo de Biografía a Dúas Voces.
Diante da marea humana que despide ao lider da Revolución Cubana Fidel Castro, non falta quen a compare coa que suscitou a morte do ditador Franco. Comparar a figura de Fidel Castro, que se erguéu contra un ditador, Fulgencio Batista, coa de Franco, que o fixo contra un goberno legalmente constituido, a II República, é de ignorantes. Non está entre as miñas preocupacións máis inmediatas cuantificar as mareas humanas que tanto interese despertan nalgúns xornalistas, pero, por curiosidade, fun á hemeroteca consultar o ABC, xornal nada sospeitoso de recortar a marea que acompañou a Franco, máis ben é de supoñer que para eles fora preamar. Atopo neste xornal que entre 300.000 e 500.000 pasaron pola capela ardente, e que, in situ, segueron o funeral cen mil. Recollo o diálogo dun xornalista cun benedictino no Valle de los Caidos: “Padre, ¿cuantas personas cree usted que habrá aqui? Y el buen padre me contestó: aparte de autoridades y altos dignatarios, creo que están invitadas unas dos mil personas”. Non caera na conta de que estes eventos por esta parte do mundo fanse por invitación, non vaia ser o demo. Se nos 70 a poboación do Estado Español era duns 34 millóns, non vexo a marea humana que algúns nos queren facer crer. Cuba ten 11 millóns de habitantes e di La Vanguardia (xornal lonxe de ser considerado comunista) que máis de seis millóns renderon tributo a Fidel. Quen queira e teña tempo, que faga a porcentaxe.
(Carta publicada en El Correo Gallego, La Voz de Galicia e Faro de Vigo)
Fidel en Santa Clara.
Asociación de Amizade Galego-Cubana “Francisco Villamil"
